
Ο Αναστάσιος-Παντελεήμων Λειβαδίτης (20 Απριλίου 1922 – 30 Οκτωβρίου 1988) ήταν σημαντικός Έλληνας ποιητής. Γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα, έχοντας καταγωγή από την Κοντοβάζαινα.
“Ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει”
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Aφού έζησα όλο το μαρτύριο της ελπίδας, έφτασα στο πιο απάνθρωπο έγκλημα: να πιστέψω στους ανθρώπους
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Tο βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι. Τους συγχωρώ έναν-έναν όλους.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Κι’ όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Κι’ η ειλικρίνεια αρχίζει πάντα εκεί, που τέλειωσαν όλοι οι άλλοι τρόποι να σωθείς.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Ποτέ δε φανταζόμουν ότι τόσες πολλές μέρες κάνουν μια τόσο λίγη ζωή.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Ένα σπίτι για να γεννηθείς, ένα δέντρο για ν’ ανασάνεις, ένας στίχος για να κρυφτείς ένας κόσμος για να πεθάνεις.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Κι’ αν νικηθήκαμε δεν ήταν απ’ την τύχη ή τις αντιξοότητες, αλλά απ’ αυτό το πάθος για κάτι πιο μακρινό.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Γι’ αυτό σου λέω πρέπει να βρεις έναν άλλο τρόπο να ξεχωρίζεις τους ανθρώπους,
όχι να περιμένεις την πράξη – είναι τότε αργά.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Εκείνον τον καιρό έψαχνα να βρω κάτι που είχα χάσει (αν το βρω, ίσως σωθώ — ίσως σωθεί κι’ η ανθρωπότητα)
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Γιατί απλά κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο πολύ ξεχωριστοί, που αξίζει να ζεις, μόνο και μόνο για να τους συναντήσεις, κάποτε.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο για να κοιμάμαι. Τους συγχωρώ όλους έναν-έναν.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Το καλοκαίρι ο ουρανός διανυκτερεύει. Οι μυρωδιές έχουν την παιδική μας ηλικία, μέσα στον ύπνο μας κοιμούνται τα πιο ωραία ταξίδια.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Μέσα στον ύπνο μας κοιμούνται τα πιο ωραία ταξίδια.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr
Ο ουρανίσκος μας είναι ένα κοιμητήριο που σαπίζουν χιλιάδες ανείπωτα λόγια.
~ Τάσος Λειβαδίτης, @poetry.gr